Schnitzels in Wenen

Dus.. alsof men nog niet genoeg buitenland heeft gezien.. heb ik afgelopen weken ook nog een stukje Oostenrijk meegepikt: WENEN!!
whoop whoop.. Wie had dat gedacht!?

Om 7 uur 's ochtends zou ons avontuur beginnen. Of9ja, eigenlijk om 5 uur 's ochtends al want toen ging mijn wekker! bah.. Na een douche, spullen pakken en een snel ontbijtje op naar de bus. Wij wisten inmiddels waar we die konden vinden, hebben het de rest ook maar verteld.. zou toch sneu zijn geweest als.....

Busje kwam ietsje later maar ach.. Wij gingen naar Wenen. Binnen drie uurtjes met de bus en een coole film in het Hongaars (wel met Engelse subtitels) gekeken stond ik daar. Naast Kelly, Vera, Steffi en Floor in de Oostenrijkse hoofdstad. Met geen kaart of niks op zak wist één van ons te vertellen dat we naar 'het watertje' toe moesten... Ik had geen water gezien want ik heb nog lekker liggen dutten na de film:)

Lange straat gehad, die veel meer op thuis (Nederland) leek dan op thuis (Budapest), geplast in een zeer chique hotel en daar ook meteen een kaart gescoord.. en uiteindelijk ‘het watertje’ gevonden. Brugje over en we waren in het centrum:)
In het centrum hebben we als eerst een zeer bijzonder mooi kerk van de binnenkant bekeken. Even voor de duidelijkheid: de binnenkant van de kerk was mooi, de buitenland stond grotendeels in steigers! De pilaren in de kerk weren belicht met verschillende kleuren en het leek net of deze kleuren daarop waren geprojecteerd, zeer van het mooie:) Daarna lekker verder door het centrum geslenterd tot we bij een wel zeer interessant en fotowaardig gebouw aan kwamen. Bleek het een ruiterschool te zijn waar we een DVD van konden kopen voor 24,95 euro. Niet gedaan uiteraard maar ik dacht misschien wel leuk om toch even te vermelden?! Ooohhh ohhhhh, wat me brengt op het grappigste van de hele dag: euro’s! Hier in Wenen moesten we weer betalen met eurootjes. Super lief geld ineens! Wat een mini’s! Net speelgoed-geld! Ik dacht ik vergelijk een tientje eens met een Hongaars briefje van 500 (nog geen 2 euro).. wat een JOEKEL is dat joh! En het is nog minder dan 1/5e deel! Ik zeg: stelletje neppers!
Maar goed, terug naar onze trip: Na dit zeer imposante gebouw gezien te hebben van de buitenkant konden we ook mooi naar binnenlopen. Bleek het ook nog eens een Sisi-gebouw te zijn. Ik wist Kelly helaas niet wijs te maken dat ze in dit gebouw Sisi maakten. Het bedrijf van die Spaanse kerel en dat Spaanse jongetje die om de beurt ‘SI’ of ‘NO’ roepen en uiteindelijk ‘SI-SI’ roepen. Tsjaa, hier moet natuurlijk ook even de commercial zelf bij, neem dus vooral even 30 seconde te tijd om deze even te bekijken: http://www.youtube.com/watch?v=IK-313E_5DA&feature=relmfu
Maar goed, wederom terug naar onze trip: ruiterschool/Sisi-gebouw? Check! Eenmaal er doorheen gelopen meneer de bibliotheek gevonden, wederom een JOEKEL! En hij heet officieel: Oostenrijkse Nationale Bibliotheek Wenen. Skon he;) Toen ik even naast Kelly zat uit te rusten op een bankje en haar vertelde dat ik helemaal niet wist van Sisi hier in Wenen.. zegt mevrouw: ‘Sisi? Zijn we daar net geweest? Was dat dat gebouw?!’ Ik denk toch stiekem echt dat ze me geloofde met mijn Sisi-fabriek ‘SI-SI!!’

Toen we verder liepen hadden we de kerstmarkt gevonden, maar zonder geld! Want mijn ‘neppers’ moest ik nog uit de muur trekken. Dit dus maar gedaan, lekker ruim gedaan aangezien Praag me wel VIER ribben heeft gekost! Daarna een tentje gevonden waar we heel slim in het Duits een tosti konden bestellen, Duits kunnen we namelijk allemaal wel een beetje. Wat doen wij meiden, studenten, Erasmus-peeps form Budapest.. lekker bestellen in het Engels! Mijn “Ich möchte gerne ein Tee” werd al snel “For me a tea please”.. Tsjaa niet voor iedereen gaat dat vanzelf (Hannah!?;))
Na mijn tosti en thee dus weer op naar de kerstmarkt, met geld dit keer. En mensen, wat een plaatje! Wat een dúúr plaatje – is misschien beter om te zeggen. Maar toch genoten van sommige ietwat vreemde dingen op deze kerstmarkt. Zie foto’s om mij een worst-in-deeg-rolletje-met-knoflook-erop-piemeltje te zien eten!
Na de kerstmarkt uit gezien, geproefd, geroken en gevoeld (?!) te hebben, ook nog even weer als vanouds op een fiets gezeten! Ik kan het nog!!! Gelukkig stond ie wel vast aan een betaalpaaltje ander was ik er sowieso vanaf gedonderd. Pap moet sowieso weer zijwieltjes gaan regelen voor me!

Toen zijn we snel weer doorgelopen, want we hadden nou eenmaal maar één dagje in Wenen en we wilden graag alles zien! Toen kwamen we bij weer een mooi en meervoudig fotowaardig gebouw aan: het parlement gebouw. Foto’s op internet zijn veel mooier aangezien daar geen hekken op staan die btw niks omsingelen.. maarjaaaaa wij, toeristen, doen lekker ons ding voor dat gebouw. Hier dus even wat foto’s gemaakt en ik probeerde nog een leuk verhaal op te hangen wat onze reisgroep hier voor zich zag.. dit was niet zo’n heel succes..
Daarna onder het lopen ben ik erachter gekomen dat mijn mini ongelukje met onze nieuwe auto afgelopen jaar nog helemaal niet zo’n big deal was. Mevrouw X, ik zal haar naam niet verklappen, heeft namelijk een flink aantal boetes en stuff op de naam van haar ouders weten te zetten! Wel uiteraard zelf betaald maar joh, mijn ouders zouden me wat aandoen! Ik ben blij met mijn boetevrije auto carrière *klop klop*. Bestaan er ook zijwieltjes voor autorijden? Want dan wil ik die ook graag een paar bestellen.. dat kan ik vast ook niet meer als ik in januari thuis kom! HELP!

Na te zijn bekomen van dit verhaal kwamen we aan bij een zeer bijzondere winkel, eentje waar ze alleen maar Mexicaanse dingen hadden. Eten, drinken, piñata’s, kleren volgens mij ook… En daar vonden Kelly en Vera hun grootste liefde die ze in Budapest nog niet gevonden hadden: Licor 43. Uiteraard heel bijzonder dat we bij terugkomst de eerste tag “Souvenir from Vienna, Austria! Good night” in een foto was van de fles Licor 43.

En wat we daarna tegenkwamen is ook wel het vertellen waard. We were walking down the street en ik had geen nike’s on, maar we kwamen een reclameposter (?) tegen waar drie mannen op stonden die poedelnaakt waren, of misschien beter gezegd piemeltjenaakt. Ik weet niet of waarbenjij.nu dit soort foto’s toelaat op de site dus ik zal zo voorzichtig zijn om deze niet bij mijn verhaal te voegen. Opzich wel jammer aangezien Kelly, Vera en ik er ook zeer charmant op staan ;)
Eenmaal het centrum teruggevonden naderde het moment suprême van Floor. Het Sacher hotel met zijn beroemde Sachertorte. Ik zal ook deze even Google-en voor de liefhebber: http://www.sacher.com/de-original-sacher-torte.htm Helaas geen stukkie genomen hier, ik geloof dat Floor daar wel een traantje om gelaten heeft!

En hierna gingen we op jacht naar het Belvedère. Ook zeer mooi op de plaatjes. Maar op de weg daarnaartoe zouden we ook nog een kijkje kunnen nemen op het Karelsplein met zijn Karels kerk, allemaal heel goed op elkaar afgestemd vinden jullie ook niet? Maar op de weg dáárnaartoe hadden Vera en ik ONS moment suprême. We kregen namelijk een helium-ballon!!! Dit was voor mij een primeur.. nog nooit had ik een helium-ballon gehad! En was heb ik genoten. Het vasthouden, het voorkomen van zijn ontsnappingspogingen, de foto’s die ik probeerde te maken zonder dat de ballon er op zou staan, de foto waar goed op te zien is hoe blij Vera en ik zijn, de mensen die het heel interessant vonden dat wij daarmee rondliepen, dat onze reisbuddies het maar irritant vonden, het feit dat ik hier lekker op in heb gespeeld (a) en natuurlijk het leegzuigen van dat ding en een poging doen om dat ene hoge stemmetje te laten horen. FAIL! Dat is namelijk nog best wel moeilijk hoor.. Je moet goed en veel helium inademen en ‘dooslikken’ ofzo en dan kun je ongeveer net Hallo zeggen en is het hoge er al weer vanaf. Ik zelf geloof dat er gewoon lachgas met helium effectjes inzat.. giechelbui voor iedereen die het deed!

Ooh en even terug naar de trip: op het Karelsplein was wéér een kerstmarkt. Deze hebben we goed weten te omzeilen (gewoon niet doorheen gelopen!) en ook een zeer leuke speelplaats voor kindertjes, waar zij met hooi konden spelen! Hoezo hoogtepunt! Helaas had ik die ballon waar ik veel te veel aandacht aan besteedde en heb ik dus niet met hooi kunnen spelen! Sad face all over my place! De Karels kerk wel gecheckt, van de buitenkant was genoeg hadden we vrij snel besloten, ook erg mooi met zijn groene koepeltje en torentjes. Toen op jacht naar het Belvedère dat in eerste instantie nog best moeilijk te vinden was, wat eigenlijk best raar is want het Belvedère is GI-GAN-TISCH! Gigantisch dus. Met zijn mooie tuin voor het paleis leek het wel een beetje op het paleis van Versailles volgens Floor. En dat moet ik na het zien van de plaatjes op Google (menne vrind!) echt wel beamen. Wauwie! We hadden hier ook redelijk snel unaniem besloten niet helemaal naar het paleis te lopen omdat we dan ook weer helemaal terug moesten lopen. Want btw.. metro in Wenen is sooo not done! Alles is makkelijk te lopen! Nou dat heb ik geweten.. ik was KAPOT.. mijn voeten waren ook KAPOT en alles waar we toen nog op uit waren was een Schnitzel. Jummie.
Wij dus al een flink eind terug gelopen naar waar de bus ons zou oppikken en daar een tentje (zowat het eerste de beste tentje wat we daar zagen) gevonden en ons lekker genesteld. Nou mensen, die schnitzel.. die we overigens alle 5 hadden besteld.. was lekker! En groot! En lekker! En veel te groot! Voor Kelly niet, die had mijn overgebleven stuk ook nog baas gemaakt.. wat kan die eten zeg :O
Na een spelletje op papier de bus weer opgezocht.. toen we daar eenmaal in zaten moesten we wederom wachten op laatkomers, die volgens mij niet eens meer zijn ingestapt! Bleh!
En toen tsjaa.. zomaar ineens.. was ons avontuur dat Wenen heet.. voorbij!

En dit hele verhaal aan de hand van Floor’s foto’s die er sehr gut aussehen :)

Eenmaal thuis wilde mijn reisbuddies allemaal slapen en fijn dromen over Wenen. Ik daarentegen ben nog lekker op stap geweest met mijn Poolse stapbuddie Gosia. Nadat ze ruim 3 kwartier later bij me op de stoep stond, we in een klein uurtje een flesje wijn leeg hadden gedronken, vertrokken we om 2 uur (’s nachts dus!) naar het feest. Wederom een primeur want zo laat vertrek ik nooit naar een feest.. doe me dan mijn bed maar! Maar goed, Gosia en ik de deur uit naar ISKOLA (betekenis: school). Dit was echter geen gewone school maar een kroeg:) Dit feestje kwam rond 4 uur aan zijn einde toen we de kroeg uit werden geveegd. Maar Gosia en ik waren nog niet klaar, dus wij hup nog door naar de INSTANT. Kortom: zeer goede nacht, redelijk goedkoop gehouden, redelijk laat (of vroeg) gemaakt en lag ik…. MAM NIET LEZEN…. rond een uurtje of 7 in bed. Top tijd!:)
Een ‘dag’ van 26 uur moest ik even inhalen met slapen dus werd ik op zondagmiddag om 4 uur weer wakker.. Slopend maar ge-wel-dig weekend :)

Nu lekker slapen, morgen mijn enige echte basketball-buddie ophalen in het centrum, dat beloofd wat! En dat wat is zeker goed!
Kussie Mussie – Anke